Allereerst: hoe sterk je eigen emoties ook zijn ook zijn, het is heel belangrijk om ze te beheersen en kalm te blijven. Realiseer je dat de emoties bij jouw kind nóg sterker zijn en mogelijk heeft je kind alle moed verzameld om het aan je te durven vertellen. Jouw eerste reactie zal bepalend zijn voor de veerkracht van je kind om met deze moeilijke situatie om te gaan. Probeer om beschuldigende gedachten en verwijten, zoals ‘Hoe heb je dat kunnen doen?’ niet uit te spreken. Haal diep adem en laat je kind merken dat je er voor hem/haar bent. Vraag of je je kind mag knuffelen. Omarmen. Door het te vragen geef je je kind een eerste gevoel van controle. Besef dat je kind slachtoffer is van andermans onbetrouwbaar gedrag. Toon begrip en medeleven en bedank je kind dat het jou in vertrouwen neemt. Geef je kind vervolgens een compliment: het is heel dapper om een ervaring als deze te delen met je ouder(s). Troost en stel je kind gerust. Zeg dat je samen een oplossing zult vinden. Vermijd beschuldigingen. Kijk hier hoe je kunt reageren en wat het effect daarvan is.

Geef je kind de ruimte om te vertellen wat er is gebeurd. Onderbreek niet. Luister met aandacht, zonder te oordelen. Laat je kind merken dat emoties er mogen zijn en je gevoelens serieus neemt. Dit betekent ook dat je je eigen gevoelens niet helemaal weg hoeft te stoppen. Je mag best laten zien en benoemen hoe je meeleeft. Waak er echter voor dat ze niet de emoties van je kind overschaduwen. Zeg iets bemoedigends als: “Wat verschrikkelijk voor je. Wat ontzettend goed dat je het ons verteld hebt. Dank dat je ons vertrouwt. We zijn er voor je. En we gaan zorgen dat jij je beter gaat voelen. Oké?” Als je kind op jouw goed bedoelde vragen geen antwoorden heeft, geef je zelf opties, zoals: “Wat goed dat je dit vertelt. Wat moet het lastig voor je zijn. Ik ben er voor je. Wat kan ik voor je doen? Wil je eerst even bijkomen en misschien een knuffel? Zal ik het aan papa/mama vertellen, of wil je dat zelf doen? We gaan samen zorgen dat het goed komt. Daarvoor moet ook school ingelicht worden. Zullen we samen voorbereiden wat ik ga zeggen?”

Probeer te begrijpen wat er precies is gebeurd. Stel vragen op een niet-dwingende manier en geef je kind de tijd om te antwoorden. Vraag wie erbij betrokken zijn, wat er is gedeeld en hoe de situatie zich heeft ontwikkeld. Dit kan helpen bij het nemen van volgende stappen.

Het is belangrijk om bewijsmateriaal te bewaren, zoals mailtjes, screenshots van berichten of foto’s. Dit kan nuttig zijn voor een eventuele rapportage aan de school, politie of andere autoriteiten.

Online seksueel grensoverschrijdend gedrag is strafbaar. Leg de situatie voor aan de politie zodat zij kunnen beoordelen wat er speelt. Jullie kunnen dan bespreken welke acties er ondernomen kunnen worden. Een aangifte zorgt ervoor dat de politie een onderzoek kan starten. Dit kan leiden tot de opsporing en vervolging van de dader. De politie kan ook doorverwijzen naar psychologische hulp, juridische ondersteuning en andere vormen van zorg. Realiseer je dat een aangifte traject lang kan duren. Bespreek met naasten en professionals hoe deze periode te overbruggen.

Moedig je kind aan om de persoon die de ongewenste berichten heeft gestuurd te blokkeren. Rapporteer het incident aan de betreffende sociale media platforms of apps. Veel platforms hebben procedures om ongepaste inhoud te melden en te verwijderen. Let op: Wil je aangifte doen? Overleg dan eerst met de politie!

Als er sprake is van intimidatie of als er naaktfoto’s rondgaan, dan is de kans groot dat dit bekend is bij leerlingen op school. Vaak gaat dit gepaard met pestgedrag en kwetsende reacties van leerlingen. Neem contact op met de school van je kind om hen op de hoogte te stellen, zodat zij ondersteuning kunnen bieden. De school is verantwoordelijk voor de sociale veiligheid op school en heeft vaak protocollen voor dit soort situaties.

De impact van online seksueel grensoverschrijdend gedrag kan groot zijn. Maar vaak laten kinderen niet zien hoezeer ze ermee zitten. En ook als ouder houd je jezelf vaak groot voor je kind. Het is voor beiden heel belangrijk om wat er gebeurd is goed te verwerken. Het herwinnen van vertrouwen en positiviteit heeft soms tijd nodig. Dat gaat niet vanzelf. Schroom daarom niet om professionele hulp in te schakelen.